Szczury nadal wielu osobom kojarzą się z brudem, zarazą i bakteriami, nie widzą oni różnicy między dzikim szczurem a szczurem hodowlanym. Wielu ludzi boi się, lub nawet brzydzi szczurów, inni z niewiadomych powodów nie lubią ich. Większość negatywnych odczuć względem szczurów wynika niestety z niewiedzy. Nie znam osoby, która po poznaniu moich szczurów nadal w takim samym stopniu bałaby się ich. Jest wręcz przeciwnie, moje stado budzi sympatie nawet u wcześniejszych szczurzych przeciwników, wiele osób, które bały lub brzydziły się szczurów, bierze moje ogony na ręce.
Szczury hodowlane są potomkami szczurów wędrownych, nie mają jednak z nimi zbyt wiele wspólnego. Szczur hodowlany bardzo różni się od swojego dzikiego przodka. Przede wszystkim tym, że od pokoleń hodowany jest w warunkach domowych i laboratoryjnych. Nie przenoszą groźnych dla ludzi chorób.
Szczury są zwierzętami bardzo inteligentnymi, co sprawia, że są tak bardzo interesujące i jednocześnie trudne do poznania. Osoby, które nie są zbyt przychylnie nastawione do szczurów, powinny obejrzeć któryś z filmów dotyczących szczurzej inteligencji (np. Geniusz Szczura, często puszczany na Discovery).
Mity na temat szczurów:
-w szczurzym ogonie znajduje się trucizna
-szczury wgryzają się w tętnice
-szczury przenoszą groźne choroby (głównie dżume ;) )
- szczury przenoszą groźny typ żółtaczki